MESCİD-İ  AKSA

Ey İslam Alemi’nin, ilk yöneliş kıblesi !

Ey İslam’ın, bu alemdeki tevhit simgesi

İslam ki; barış dini, özde birlik olmaksa

Buna neden hasret kalıyor Mescid-i Aksa

Ey çevresi mübarek olan ilahi mabet !

Sana saygı duyan, edebiyle gelir elbet

Şu insanlık ki; kutsiyeti, aklına taksa

Hiç mahzun olabilir miydi Mescid-i Aksa

Ey adalet öncüsü dünya müslümanları !

Görün artık; çıkar için, kula tapanları

Zulme karşı olmak, insanlık adına haksa

Nerede insanlık; inliyor, Mescid-i Aksa

Şu ölü toprağını, üstümüze kim saçtı ?

İnsan katili canavara, kim kucak açtı ?

Şu uyuyan İslam Alemi, uyanıp baksa

Neden esaret altında, şu Mescid-i Aksa

İslam’ın emrini bilin, peygamber aşkına

Kundakta öldürülen o bebekler aşkına

Şu İslam kardeşliği, ön yargıları yıksa

Öylece huzura kavuşur, mescid-i Aksa

Her fırsatta sahnededir, çocuk katilleri

Katliama doymaz, Siyonizm’in fosilleri

Şu İslam dünyası, bir olup ayağa kalksa

İşgal altında yaşar mıydı Mescid-i Aksa

Ne acı ki; halen aynı vahşetler sürüyor

Zalimce yaşayanın gözünü kan bürüyor

Dilese insanlık; her vahşete, karşı çıksa

Hiç Hüzünle bakar mıydı şu Mescid-i Aksa

Şu zulmü boğmaya; bir tükürük dahi yeter

Zulme duyarsız kalmak, ölümden bile beter

Sana olan sevgimizden, gözyaşımız aksa

Umutsuz kalır mıydı elbet Mescid-i Aksa

Ey şu dünyanın sözde kardeş müslümanları

Utandırmaz mı sizi, akan mazlum kanları ?

Şu İslam dünyası, çağlayıp Kudüs'e aksa

Hiç yalnız kalır mıydı elbet, Mescid-i Aksa.

                                     Fevzi ÖZDEMİR