Köyün güneydoğusundaki bir arazin, bir muhitin adıdır. Kelimenin ilk hecesi vurgulanarak söylenir. Bu kelimenin ne anlama geldiğinin, köylüler de ben de uzun yıllar bilmiyor idim. Özellikle konuşma dilindeki telaffuzu ile, kelimenin aslı olan mera  (merasi şeklinde değişince anlamsız ve tanınmaz bir kelime haline gelmiştir.

Koriye Şehin<Şahin Korusu

Köyün kuzey ve kuzey doğusunda bulunan bir koruluk/meşelik alandır. Koru (meşe) ve koruluk (meşelik) kelimeleri Türkçede ötede beri bilinen ve kullanılan kelimelerdir. Şahin, bilindiği gibi, yırtıcı bir kuşun adı olmakla birlikte, Türkçede kişi adı (erkek) olarak da kullanılmaktadır.

Türkçe “Şahin Korusu” olarak adlandırılan bu muhitin adı, daha sonra anlamı ve kelimeleri sabit kalmakla birlikte, yapısını ve tamlamanın sistemi bozularak “Kor-ye şehin” (Şahin Korusu) şekline getirilmiştir.

Orta Han

Köyün güneyinde, Keban-Elâzığ yolu üzerinde bulunan bir handır. Elâzığ’a 30 km, Keban 15 km mesafede bulunmaktadır. Eski yıllarda, Arapkir, Ağın, Keban ve civardaki köylerden yola çıkan kervanların, insanların Elâzığ’a giderken kullandıkları yolun üstündedir. Bizim çocukluk yıllarımızda bile hâlâ faal idi. Han işlevini yitirince, civardaki köylerde okul ve cami olmadığı için, bir ara Cuma namazlarının kılınması için ortak cami, bir arada okul olarak kullanıldı. Cumhuriyetin getirdiği yüzlerce hizmetten ikisi de okul ve camidir. Civardaki her köye okul ve cami yapılınca Orta Han’ın bu işlevi de bitti ve zamanla yıkılıp yok oldu. Şimdi oda bugüne kalan tek iz, yıkılan binanın harabeleri ile civardaki kalın dut ağaçlarıdır.

Orta Han, aynı adla yakın geçmişe kadar kullanıldığı ve yaşatıldığı için adı değişmemiş ve Türkçe yapısını olduğu gibi koruyarak, Orta Han biçimiyle günümüze gelebilmiştir.  

(Yazı devam edecek.)(Yazı devam edecek.)