SEN BİR DESTANSIN EY ÇANAKKALE
Ey Türk genci! Bastığın toprakları iyi tanı
Bilir misin? Altında nice kefensiz yatanı
Sakın unutma! Vatan için can veren atanı
Toprağın kanla sulandığı yerdir Çanakkale.
Saldırmıştı düşmanlar, o çelik zırhlı orduyla
Ateş yağdırıyordu; topla, tüfekle, bombayla
İstiklâl Savaşı verdik; erkeği, kadınıyla...
Türk tokadının atıldığı yerdir, Çanakkale.
Ey Çanakkale! O ne kahramanca bir destandı
O düşmanlarımız ki; kolayca geçeriz, sandı
Teknolojik kuvveti, iman bozguna uğrattı
Bir medeniyetin battığı yerdir, Çanakkale.
Bütün dünya aleme ders oldu, yazdığın destan
Temizlendi bu Cennet vatanımız, her bir baştan
Ölüm kalım savaşıydı, katıldık hem her yaştan
Canların siper yapıldığı yerdir, Çanakkale .
Bedenleri siper yapmıştı nice koç yiğitler
Hiç korkmadan, ölüm-kalım savaşına gittiler
Vatan uğrunda; kimi gazi, kimi şehittiler
Tarihin kanla yazıldığı yerdir, Çanakkale.
“Yâ İstiklâl Ya Ölüm!” tek parolamız da buydu
Mermisi biten mehmedim, süngüyü takıyordu
Göğsünü siper etmiş, şahadete yürüyordu
Kahramanların tanındığı yerdir Çanakkale.
Öyle bir imandır ki; ölürken bile gülmüşler !
Onlar sıradan değil, bir dava için ölmüşler !
Böylesi bir ölümü ki; ölümsüzlük bilmişler !
Vatan aşkının katlandığı yerdir Çanakkale.
Övün ey Çanakkale, övünmek elbette hakkın
Emperyal güçlere, hak ettiği şamarı attın
İstiklâl güneşinin doğuşu, olmuştu yakın
Yüreklerin toplu attığı yerdir, Çanakkale.
Ne kadar çok övünsen de hakkındır Çanakkale!
Düşmana hiç geçit vermedin, ey geçilmez kale!
Yazdığın destan, kavuşturdu bizi istiklale
Hürriyet aşkının coştuğu yerdir, Çanakkale.
Almıştı dersini; bu milleti, tanımayanlar...
Bir Osmanlı tokadı vurmuştu o kahramanlar
“Çanakkale Geçilmez” dedirtti, şanlı aslanlar
Haçlının bozguna vardığı yerdir Çanakkale.
Bu topraklar için; ecdat, nice bedel ödedi
“Sakın ha, uğratma alçakları yurduma!” dedi
Atamı andıkça; hep o söz, aklıma gelirdi
Nice destanın yazıldığı yerdir, Çanakkale.
Fevzi ÖZDEMİR