Bugun...

EĞİTİMCİ - YAZAR : MEHMET YILMAZ

45 YILLIK MESLEK YAŞAMIM SONUNA DOĞRU ADIM ADIM YAKLAŞMAYA BAŞLADIK:

Tarih: 08-12-2025 09:32:00 Güncelleme: 08-12-2025 09:32:00

45 YILLIK MESLEK YAŞAMIM SONUNA DOĞRU ADIM ADIM YAKLAŞMAYA BAŞLADIK:

Bu mesleğe 12.12.1980 yılında Şanlıurfa Merkez Gazi Ortaokulunda Başlamış ve 17.12.1980 tarihinde Bozova Lisesinde göreve başlamış ve o günlerden bu günlere tam 45 yıl geçmiş oldu. Nasip olursa 05.01.2026 Pazartesi günü yaş haddinden bu görevi tamamlayacak ve genç öğretmen arkadaşlarımıza görevimizi teslim etmiş olacağız. Bu mesleğe 20 yaşında başlamış oldum. Dile kolay tam 45 yıl geçmiştir. Bu 45 yıllık sürede neler hatırlıyorsun diye sorulursa yaşamın her istasyonunda durarak yükümüzü alarak yola devam etmiş olduk. Benimle göreve başlayan meslektaşlarımızda bu görevi tamamlamış oldular. Bu mesleğe bıyığı yeni terlemiş olarak girdik. Bu günlere geldik.

Bizim kuşak bu görevini en iyi zamanda yapmanın mutluluğunu yaşadı. Meslek yaşamımda inişil çıkışlı zamanları yaşadım. Meslek boyunca çok farklı görevleri yerine getirdim. Zamanı geriye döndürsek aynı mesleği zevkle yapma olur mu bilmem ama bu mesleği en iyi zamanda yapmış olduk.

Benim için sevindirici olan 45 yıllık sürede sıkıntılarım oldu fakat kimseye sıkıntı yaratan bir eğitimci olmamaya çalıştım. Hatalarım olmuştur. Fakat hatalarımı telefi etmeyi bir eğitimci olmak için elimde geleni yapmak için çok çaba gösterdim. 45 yıllık sürede çok farklı okul ve kurumlarda görev yapmış oldum. Her okul ve kurumun özelliğine, amaç ve hedefine uygu proje üretmek için çaba içinde oldum.

Beraber görev yaptığım mesai arkadaşlarımla aynı amaç, hedeflerde birleşmek azim, gayretle yolumuza ekip ve takım ruhu ile yolumuza devam etmeyi seçmiş olduk. Bu eğitim öğretim faaliyetlerinde doğru, dürüst olarak görev yapmayı görev ve sorumluluk gördük. Bu sayede binlerce arkadaşımız oldu. Meslek yaşamı ile ilgili yazılarım olacaktır.

Bu yazımı kaleme almaktaki amacım görevi noktalamanın son 28 günü dolayısıyla kaleme almış oldum. Şu anda duyduğum heyecan ve farklı duyguları ancak ben bilirim. Yüce yaratanıma şükürler olsun ki kazasız ve belasız bu meslek yaşamımı noktalamak istiyorum. İlk olarak öğretmen olarak bu göreve başladığımda bizim köyde ilk olarak öğretmen olarak göreve başlayan ben olduğum için rahmetli babam ve halen yaşamını sürdüren ellerini öptüğüm annem çok farklı duyguları yaşamışlardı.

Onlar için çok farklı duygu ve düşüncelerin yaşandığı günler olmuştur. Bu vesileyle rahmetli babama rahmet diliyorum. Anneme de bundan sonra ki yaşamında sağlık, huzur ve mutluluk dolu günler diliyorum. Bu gün farklı duygu ve düşünceler yüklü olduğum için bu kadar ile yetineyim. İleriki günlerde meslek yaşamımla ilgili yazılar kaleme alacağım.

12.12. 1980 TARİHİ ÖĞRETMENLİK MESLEĞİNE İLK GİRİŞ TARİHİ OLARAK BEN VE MESLEKDAŞLARIM İÇİN MİLAT OLMUŞTUR:
12.Eylül 1980 askeri ihtilal olmuş Türk ordusu üst düzey yöneticileri ülke yönetimine el koymuş ve 12 Eylül 1980 sabahı her kes yeni güne farklı başlamıştır. 11 Eylül 1980 günü ülkede faklı bir rüzgâr eserken 12 Eylül 1980 sabahı esmiştir.
Bir gün önce ülke insanı kavga ve anarşi ortamından o gece endişe ve korku verici bir gece geçirerek sabahlamıştır. İnsanımız geleceğinden endişe ile sabah gözlerini açarken bir önceki günün yorgun ve bitki halini de unutmuş değildi. Çünkü o yıllar ülkemiz insanı için kayıp yıllar olması ve her kesin bir şekilde canı yanmış 11 Eylül 1980 gelmişti. İnsanlar yaşama karamsar bakıyordu. Her şeye rağmen ümidini yetiren bir millet olmayı kendine yakıştırmıyordu.
Her zamanki gibi Anadolu insanı huzursuz edilmiş ve birbirine düşman edilmiş bir ortamdan 12 Eylül 1980 sabahı ihtilal sedasıyla uyandı işine ve gücüne gitmiş oldu. O günleri yaşayanlar çok iyi bilir ki o günler Türk tarihinde kara leke olarak geçmiştir.
Türk ordusu huzur ve güveni sağlamak için yönetime el koymuştur. O günlerdeki askeri ihtilali tarihçilere bırakarak asıl konumuz olan bu ülkenin yeni öğretmenleri biz ne yapacaktık. Bizler büyük hedefler için yetiştirilmiş ve hedefe sürülmüş eğitimcilerdik.
Bizi öğretmen olarak görmek isteyen devletimizin yetkilileri bizden çok büyük beklentileri vardı ve onun için bizi saha ve alana sürmüşlerdir. Devletimizin yetkilileri önümüze çok büyük hedefler koymuştu fakat biz bu hedeflere hazır mıydık bilinmez. Askeri ihtilalden yaklaşık 3 ay sonra bizi hedefe sürdürdüler.
Henüz 20 yaşında öğretmen grubu idik. İlk defe hiç bilmediğimiz illere ve okullara öğretmen olarak gönderilmiştik. 20 yaşında ortaokul ve liselerin birlikte aynı binada eğitim öğretim gördüğü binalarda en az 60 kişilik sınıflarda ortaokullarda matematik ticaret bilgisi lisede ise matematik, fizik liselerin yanında okulda daha ne kadar branşı olamayan derslere girmek görev ve sorumluluğumuz olmuştur.
O günlerde maaş karşılığı derslere bakmaksızın her birimiz 40 saat ve yanında okulu onarmak için boş zaman yanı hafta sonu günler için çalışıyorduk.
Ders ücretine bakmaksızın fazladan derse giriyorduk. Fazla girdiğimiz dersler devletimiz bizi öğretmen yaptığı için devletimize feda olsun diye giriyor ve karşılığına hiçbir beklentiye girmiyorduk. Bizim kuşak öğretmenler fazladan derse girmezse ayıp sayılırdı. Yöneticiler hem yöneticilik hemde 12 saat bir fiil derse girerdi. Bir yananda okul binasını eğitim öğretime hazırlamak için işçi gibi iş elbisesini giyer gönüllü olarak çalışırdı.
Çünkü bizi hedefe süren devletimizin yetkilileri bizi sadece öğretmen olarak görmüyordu gönderdikleri il ve ilçe merkezlerinin öncü lideri gibi görüyordu.
.. Bizin hata yapma veya çalışmama gibi bir lüksümüz olamazdı. İlçelerde ilçe kaymakamların en önemli yardımcıları ve ekibi olarak biz öğretmenler yer alıyorduk. Okullarımızın sıkıntı, problem ve sorunlarını çözmekle birlikte o ilçenin farklı görev ve sorumluluklarını da yerine getirmiş olurduk. Biz kendimizi o ilçenin önemli bir devlet görevlisi olarak görüyorduk.
Örnek muhtarlar toplanacak muhtarlara konuşma mı yapılacak biz öğretmenlere görev verilir o görevi de yapar ve ilçe kaymakamına gider bilgi verir ve görev yapmanın gurunu yaşardık.
Kendi okullarımızla ilgilendiğimiz gibi köylerde görev yapan ilkokul öğretmen arkadaşlarımıza da maddi ve manevi katkıları bir havuzda buluşturmak köylerde de sağlıklı eğitim öğretim yapılması için ortamın hazırlamasına katkı sunardık. Ortaokul ve liselere başarılı öğrencilerin gelmesi için onlarla zümre yapardık.
. Eğitim öğretimde yapılması gereken ne varsa birlikte planlardık. İlkokul ve ortaokullarda çalışan öğretmen ve yöneticilerle akşamları ve hafta sonu bir araya gelir eğitim öğretimi daha nasıl başarılı kılar toplantılarını yapardık.
Bizler eğitim ordusunu bir bütünlük içine gören kadrolardık. İlçede görev yapan her öğretmen bizim arkadaşımız ve ekibimizde yer alırdı.
Zümreleri kâğıt üzerinde yapmakla birlikte günün belli saatlerinde yazılı olmayan zümreler yapardık. Öğretmenevleri bizler için eğitim öğretimi konuşma merkezlerimiz olmuştur.
İlçede eğitim öğretim adına ne yapılıyorsa her birimizin onayı ile olur ve mutlaka haberdar olurduk. İlkokulu bitiren öğrencileri ilkokul müdürü arkadaşlarımız mutlaka ortaokulda ve lisede öğrencilerini takip eder ve zaman zaman genel durumu hakkında bilgi alırdı.
Bizler lise öğrencilerimizi akşamları evlerinden ziyareti eder ve ders çalışmalarını takip ederdik .Her aileye akşamları misafir olurduk.Akşamları kahvelere takılanları öğrencileri toplar eve ders çalışmaları için gönderirdik. Öğrenci bize karşı çok kibar davranırdı. Onun için kahvelere gitmezlerdi. Akşam evde ders çalışırdı.
Öğrencilerin velileri bizi çok severdi. Cuma günü tören sonrası okulun öğretmenleri olarak birlikte çarşıyı baştan sona turlarda. Birlik beraberlik içinde bir okul olduğumuzu kanıtlardık.
Evet, bu yazımda biz nasıl bir ortamda öğretmenliğe başladığımız hakkında bir başlangıç yaparak bu kültür ve ilkimle mesleğe başladığımız tarihe not düşmek istedim.
Bizde usta çıkar , abi kardeş, bazı abla sistemi oturmuştu. Mutlaka akşamları bir arada olur eğitim öğretimi konuşurduk.
İşte 17.12.1980 tarihinde bizde Şanlıurfa Bozova lisesinde aynı günde başlayan arkadaşlarımızı bu yazımda ismen yazmayı görev ve sorumluluk biliyorum, Recep KONUK, Turgay TURGUT, rahmetli Emin Etem KESEN,
Hasari KUŞÇU, Ahmet Hamdi GÜLER, İdris KOÇYİĞİT,…vb. daha sonraki zaman dilimlerinde Ercan VURAL, Ahmet MERT , Ali Bal, Hasan ARSLAN, Halil GÖZALAN, Ahmet ASLAN, Ersay BERK, Yasenim VURAL, Bedri FIRAT,Ferhan UĞUR,
Rahmetli Aydın Ali UÇ,
Mustafa DEVECİ, Mustafa YILMAZ, Mutafa UZUN ,
Rahmetli Necmettin ÖNER,
Ebuseyif KILIÇ, Bedrettin İLENGİZ,.… …vb., Ahmet Erol İNCEOĞLU.....vb.
Bu değerli arkadaşlarımız birlikte farklı zaman sürecinde öğretmenlik için aynı liseye gelen ve birlikte görev yapan arkadaşlar olduk. Daha sonra bu kadrolara farklı eğitimciler ekibimize ve takımıza katıldılar.
Bu kadro Bozova ilçenin ilk göz ağrıları öğretmenler oldular. Halen bu arkadaşlarımız arkadaşlıklarını devam ettirdiği gibi yaşam boyu birbirini soran öğretmenlerdir.
. Bu kadro çok vefalı kadrolarıdır. Bu kadro Bozova Lisesi için unutulmaz öğretmen olduğu için bu yazımda bunları anmadan görevde başlamamızda milat olarak gördüğümüz yazımızı yazamazdık. Bu yazımı da ilk öğretmenlik mesleğine başladığımız güne hatıra olsun diye kaleme aldım.
Bu öğretmenlik görevine ilk defa başladığımız o ilk günler anısına vefat eden eğitimci arkadaşlarıma rahmet diliyorum. Hayatta olanları hayırla anıyorum.
.. Yaşamları sağlık içinde geçsin. Bu yazılarım devam edecektir. Şimdilik burada yazımı burada kesiyorum bir sonraki yazılarım devam edecektir.
Bu tüm arkadaşlarıma saygı ve sevgilerimi sunuyorum.
45 yıllık sürede hangi okulda görev yapmışsam mesai arkadaşlarımı ve meslek ile ilgili kısa kesit sunmaya devam edeceğim.
Meslek yaşamımızla bir kitabı kaleme almak için tüm doküman ve hazırlıklarım devam ediyor.
Emeklilik günümün yaklaşmış olması dolayısıyla birlikte görev yaptığım değerli arkadaşlarımın eğitim öğretime katkılarını yazmaya devam edeceğim.
Yüce yaratan bu fırsatı verdikçe yazmaya devam edeceğim.
Bu kadrolar Türk Milli Eğitim tarihinin bir döneminde yer alan değerli eğitimcilerdir. 08.12.2025 KUANTUM DÜŞÜNCE TEKNİĞİ SANAL OKULU/ MEHMET YILMAZ